Sessiz Bekleyiş.

Eski İstanbul hatıralarında anlatılan yaşayışın görgü tandığıdır Haliç.
Geçmiş ile bağlarını koparmadan geleceği bekleyen bir 'potansiyel' e sahip: Haliç Tershanesi.
Zamanın derin izlerini gururla sergileyen bir yüzü, benliğinin değişimine direnerek yenilenmek isteyen farklı bir yüzü var bugun. Karmaşanın ortasında kaderini -bilerek-, ya da -bilmeyerek- belirleyenleri bekliyor.

Daha suskun çalışıyor bugun. Eski güzel günlerini yaadetmeye mahkum edilmiş. Yapılacak işleri varken, emekliye ayrılmasına karar verilmiş. 550 yıllık çalışmanın karşılığında vapurların ziyaretine bile izin verilmeyecekmiş.

Yorgun zamanlar geçiren Haliç Tershanesi'nin halen enerjisi var..Çalışmak istiyor.. İşçisi ve mühendisiyle güneşli havada ya da yağmur altında beraber olmak istiyor.. Yeniliklere ve gelişen teknolojiye açık halde ihtiyacı karşılamak için, ihtiyaçlarının karşılanmasını bekliyor..

Bu ihtiyaçlardan biridir dinlenme alanları. Yaşayışı sürdürebilmek için oluşturulan nefes alma mekanları.. Yoğun zamanlarda iş odaklı etkileşimin, yerini tarihe ve sakinliğe bıraktığı bir uygulama. Bir ara kesit ihtiyacı, bir ara yüz.